-حمایت عمومی وحمایت خصوصی :

به راه انداختن ایستگاه های رادیویی و تلویزیونی ، کاری پرهزینه ، وقت گیر ورقابتی است. دقیقاً مشخص نیست که چگونه این یازده ایستگاه تلویزیون های ماهواره ای ایرانی به پخش برنامه های خود ادامه می دهند ، صاحبان و مدیران این کانال ها یکدیگر را متهم می سازند که در ارتباط با سازمان «سیا » ، رضا پهلوی هستند و از حمایت آنها برخوردارند هیچ یک از این کانال ها منابع مالی وحمایتی خود را برای بینندگان فاش نساخته اند ، من به جایگاه اینترنتی ( وب سایت ) این تلویزیون ها که مراجعه کردم نتوانستم اطلاعاتی درباره ماموریت ، فلسفه وجودی ، منابع مالی ، یاوابستگی آنها بیابم. چند کانال دربرنامه های خود چنین ادعا می کنند که به طور کلی از طریق حمایت های اشخاص ( دریافت هدایای مالی ویا حق اشتراک ) اداره می شوند. برخی از صاحبان این تلویزیون ها حتی ادعا می کنند که برای به راه اندازی کانال خود ، خانه و داریی خویش را فروخته اند که ریشه در عشق به ایران دارد. اما به طور نمونه در جایگاه اینترنتی « رادیو – فردا » صریحاً اعلام شده این ایستگاه رادیویی ، به سرویس سخن پراکنی بین المللی آمریکا تعلق دارد و کنگره آمریکا بودجه آنرا تامین می کند وزیر نظر («Broadcasting Board of Governers »BBG)  که یک سازمان دولتی است اداره می شود.

مشخص نیست که دراین عرصه پررقابت و گران رادیو و تلویزیونی ( به طور نمونه ، هزینه های روزانه ، تجهیزات ، تسهیلات استودیویی ، دستمزدها ، اجاره ها ، به کارگیری تهیه کنندگان ومجریان هزینه تلفن ، آب ، برق، بهای استفاده از ماهواره و ارتباطات دیگر و … ) چگونه یازده کانال تلویزیونی موجود ، به کار خود ادامه می دهند. شاید هزینه های ماهانه برای گرداندن یک ایستگاه تلویزیونی به حدود یکصد هزار دلار برسد که برآوردی محافظه کارانه تلقی می شود. چنین به نظر می رسد یک ایستگاه تلویزیونی بیست وچهارساعته ، فقط از طریق فروش پرچم ، قالی ، بلیت کنسرت ، آگهی های بازرگانی و یا کمک های بینندگان بتونند هزینه های خود را تامین کند. طبیعی است که درهرساختار تجاری. تامین کنندگان مالی برموجودیت آن ساختار تجاری نفوذ بسیار دارند که این موضوع شامل نهادهایی چون رادیو ، تلویزیون ، روزنامه و مجله هم می شود.

برگرفته از مقاله تلویزیون ایرانی و بازتاب های فرهنگی پرفسور کمالی پور (سایت رسمی فارسی)